Είναι Σωστό να Μην Παίρνουμε Πρωτοβουλίες όταν Μπορούμε;
Τέσσερις άνθρωποι κοιτούν έναν χάρτη ή σχέδιο, συζητώντας.
Όταν η κοινότητα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες,
 τα αποτελέσματα είναι συχνά εντυπωσιακά.

Κοιτούσα πρόσφατα μερικά προβλήματα της κοινωνίας μας, και μπορώ να πω, με πραγματικό δέος και ενθουσιασμό, ότι... έχουμε πατώσει με όσο καλύτερα μπορούσαμε... μπράβο μας. Καλά, δεν είμαστε μόνο στην Ελλάδα έτσι, μην σκάτε, και μην το παίζετε ανταρτόπουλα. Υπάρχουν πολλές περιοχές σε αυτόν τον κόσμο που τραβάνε τα ίδια προβλήματα ή παρόμοια με εμάς... ναι;;; ευχαριστώ...


Εγωισμός και Κοινότητα: Ποιον Βοηθάμε Πρώτα;

Αλλά τι θέλω να πω... εν μέρει καταλαβαίνω τους ανθρώπους που δεν έχουν λεφτά και θέλουν από το κράτος να κάνει πράγματα. Αλλά, ρε παιδιά, αν ρίχναμε λίγο τον εγωισμό μας και βοηθούσαμε πρώτα τους ντόπιους, να φτιάξουμε τις κοινωνίες μας, και μετά βλέπαμε για τους δεύτερους και τρίτους "ακάλεστους" ή "καλεσμένους" κατοίκους μιας περιοχής, δεν θα ήταν καλύτερα;

Για παράδειγμα, αν θέλετε να μην υπάρχουν κανόνες και όλα φλου, τότε μπορείτε να αποχωρήσετε. Διότι οι κοινωνίες, από τα αρχαία μην πω και από τα προϊστορικά χρόνια, αναγκάστηκαν να μένουν σε κύκλους και να βοηθά ο ένας τον άλλον. Το έχουμε ανάγκη, σαν ζώα που είμαστε – γιατί είμαστε, κακά τα ψέματα. Να είμαστε σε μορφές αγέλης.


Κανόνες στην Κοινωνία και την Οικογένεια: Το Παράδειγμα της Ιαπωνίας

Τώρα, κανόνες πρέπει να υπάρχουν και στην κοινωνία, αλλά και στις οικογένειες. Αν η άλφα δεθεί με τη βήτα, τότε είναι μια οικογένεια και πρέπει να βοηθάνε όλα τα μέλη από μέσα. Ό,τι κάνανε και οι Ιάπωνες. Για αυτό είναι εκεί που είναι σήμερα. Δεν περίμεναν από το κράτος. Άσε που δεν είχε και συμμετοχή στις κοινωνίες το κράτος όπως είναι σήμερα. Τότε ό,τι χρειαζόταν μια κοινωνία τα παρείχε η κοινότητα: εκπαίδευση, ψυχολογική στήριξη, τρόφιμα, υγεία κ.λπ.

Ακόμα και τεχνολογίες, δεν περίμεναν κάποιον φανταστικό ήρωα να πάει από το κράτος, ψαχνόντουσαν μόνοι τους. Σε αντίθεση με εμάς, που ακόμα και οι οικογένειες που μπορούν να προσφέρουν δεν θέλουν, διότι πιστεύουν ότι θα τους πουν "εύκολους;" ή ίσως και "ανόητους/βλάκες".


Η Ευθύνη των Οικογενειών και η Αγάπη για τους "Ξένους"

Τι να πω, κρίμα διότι φτάσαμε σε μια περίοδο που ο κόσμος στο εσωτερικό της χώρας να αγαπάει περισσότερο τους ξένους, παρά τους ίδιους τους ντόπιους. Ξέρετε ποιο είναι όμως το πιο χαζό από όλα;

Δύο άτομα ανταλλάσσουν χειραψία σε πάρκο, ενώ άλλοι πολίτες αλληλεπιδρούν.
Μέσα από τη συνεργασία και την ενεργό συμμετοχή,
χτίζουμε μια καλύτερη κοινότητα.
Ότι δεν έγινε μόνο του όλο αυτό. Συμβάλανε όλες οι οικογένειες προς το στραβό. Φανταστείτε ότι υπάρχουν τέτοιες οικογένειες στην Ελλάδα, αλλά δεν τις σέβονται ή απλά δεν τις ξέρουμε. Ή ακόμα και αν ακούσουμε το όνομά τους, μπορεί να τους θεωρήσουμε αναγκαστικά ότι κάποιος του έχει βάλει να το κάνουν, π.χ. "ααα έχει το τάδε επώνυμο άρα είναι και αυτοί γρανάζι του συστήματος". Δεν είναι όλα τα δάχτυλα τα ίδια, ρε παιδιά.


Κλείσιμο: Η Δύναμη της Ανάλυσης και του Διαλόγου

Αν θέλετε να αναλύσω μερικά δεδομένα από άλλες χώρες, αφήστε ένα σχόλιο, όμορφο όμως, και θα απαντήσω.

Όλα αυτά είναι σκέψεις από έναν φίλο που βρίσκεται μακριά.


Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη